คือว่า หน้าที่ของเรือจ้าง มันจะคอยให้คนมาขึ้นมันไปเรื่อยๆจ นเต็มลำ แล้วมันจะทยอยส่งผู้โดยสารให้ถึงฝั่งเป้าหมายที่ต้องการ
เปรยเปรยกับครู ที่ต้องแบกภาระสั่งสอน นร. จะมากน้อยก็ต้องสอน ให้ นร. ถึงฝั่งฝันของตนสู่เป้าหมายของตน
ครั้นไปถึงฝั่งแล้ว ผู้โดยสารก็จะจ า กไปต ามวิถีทางของแต่ละคน ส่วนคนรับจ้างแจวเรือพายเรือก็คงทำหน้าที่เดิมต่อไป ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ยิ่งกว่านี้ ผู้โดยสารเรือจ้างบ างคนถีบหัวเรือส่งก่อนขึ้นจ า กเรือ ทำความช้ำใจให้แก่ชาวเรือจ้างก็มีอยู่แต่คงไม่มาก
เปิดเรื่องราวที่น่าชื่นชมของชายวัย 41 ปี ที่ทุ่มเททั้งชี วิ ต เพื่อการศึกษาของ เ ด็ ก ๆ และคุณภาwชี วิ ตของคนในชุมชนแออัดเล็ก ๆ บ้านปูน เขตบ างwลัด กรุงเทwฯ โดยไม่รู้จักความเหน็ดเหนื่อย
ครูเชาว์ –เชาวลิต สาดสมัย ชี วิ ตของเข าเริ่มต้นมาจ า กการเกิดมาร่างกายไม่เหมือนคนอื่น ทั้งมือ ข า และดวงต า พ่อแม่ของครูเชาว์ตัดสินใจทอดทิ้งเข า ทำให้เข าต้องมาเติบโตในสถานสงเคราะห์ เ ด็ ก บ้านราชาวดี
แม้จะไม่มีความรักจ า กผู้เป็นพ่อแม่ แต่ความอบอุ่นจ า กผู้ดูแลที่เป็นแม่อีกคนของเข า และพี่น้องในสถานสงเคราะห์ ก็ทำให้ชายคนนี้ตั้งใจจะสร้างอนาคตให้ตัวเอง
ครูเชาว์ เ ผ ย ว่า อย ากเป็นครูมาตั้งแต่ เ ด็ ก ๆ ไม่ใช่แค่ครูที่สอนในโรงเรียน แต่เป็นครูที่คอยมอบความสุขให้กับ เ ด็ ก ในชุมชนที่ข าดแคลน แม้จะเรียนรู้ได้ช้ากว่าคนอื่น และเพื่อนร่วมชั้นก็ไม่มีใครยอมรับ ครูเชาว์ใช้สิ่งเหล่านี้มาเป็นแรงผลักดันให้กับตัวเอง จ นสามารถศึกษาจบการศึกษาระดับปริญญาตรีจ า กมหาวิทย าลัยเกษตรศาสตร์
ครูเชาว์เริ่มต้นการเป็นครูในชุมชนที่มี เ ด็ ก ด้อยโอกาสและไร้บ้านจำนวนมาก แทนที่จะไปเลือก ง า น ที่มีค่าตอบแทนสูงกว่า เพราะครูตั้งใจจะเป็นส่วนหนึ่งที่ได้ตอบแทนแผ่นดิน และให้ เ ด็ ก ที่ด้อยโอกาสที่เข้ามาเป็น นร. ของเข าได้มีโอกาสเรียนจบระดับปริญญา
ครูเชาว์บอกว่า ถ้าเข าทำ ง า น ที่มีตำแหน่ง ง า น ที่มากกว่านี้ เข าเชื่อว่าเข าเองคงไม่มีความสุข เพราะความสุขของเข าคือการได้ช่วยเหลือคนอื่น
เข ามักจะใช้เวลาว่างไปกับการรับจ้างแบกหาม หรือออกเก็บขยะ ข ๅ ย เพื่อนำ เ งิ น มาซื้อขนมและอุปกรณ์ทางการเรียนให้กับ เ ด็ ก ๆ ขอเพียงให้ เ ด็ ก ๆ ได้มีของเล่นเสริมทักษะการเรียนรู้ มีขนมและมีความสุข ก็ถือเป็นสิ่งตอบแทนที่คุ้มค่ากับสิ่งที่ครูต้องทุ่มเทไปแล้ว
ความภาคภูมิใจของครูเชาว์ อยู่ที่วันหนึ่งมี เ ด็ ก ในชุมชนมาบอกว่า ครูเชาว์หนูอย ากเรียนหนังสือ แม้หลายคนทางบ้านจะไม่สามารถส่งให้เข าเรียนได้ ครูเชาว์ก็มักจะนำ เ งิ น เดือนตัวเองไปช่วยให้ เ ด็ ก ได้เรียน กศน. และปริญญาตรีหลายคน
เข าคิดว่าเข าเติมเต็มความสุขให้คนอื่นดีกว่า คนอื่นสุขตัวเข าเองก็สุขไปด้วย อย่างเข าไปหา เ ด็ ก ๆ ที่ศูนย์พัฒนา เ ด็ ก เล็กก่อนวัยเรียน วัดดาวดึงส์ เ ด็ ก ๆ วิ่งมาหา ครูเชาว์มาแล้ว ๆ แค่นี้เข าก็หายเหนื่อยและมีความสุขแล้ว
ล่าสุดครูเชาว์ได้รับรางวัล MThai Top Talk-About 2O18 เป็น ง า น ประกาศรางวัลของบุคคลที่สร้างรอยยิ้ม ความบันเทิง และคุณงามความดีที่ถูกกล่าวถึงในโลกออนไลน์
ครูเปรียบเหมือนแสงสว่างที่ส่องทาง ครูคือผู้ให้ปัญญา หน้าที่ของครูเป็นผู้ให้ปัญญาแก่ นร.
ที่คอยแนะนำ คอยชี้ทาง คอยตักเตือนสอน นร. ให้เป็นผู้รู้ เพื่อว่า นร. ทั้งหลายจะได้นำความรู้และวิชาทั้งหลายที่ได้เรียนมา นำไปประยุกต์ใช้ในชี วิ ตตนเอง เ ด็ ก และเย าวชนทุกคนจำเป็นต้องได้รับการเอาใจใส่และดูแลอย่างเหมาะสมและรอบด้านในแต่ละช่วงวัย ครูที่ต้องเห็นคุณค่าของ นร. ทุกคน โดยไม่เลือกปฏิบัติ
แต่คำนึงถึงความเท่าเทียม เป็นธรรม มีความรักและความเมตต าต่อ นร. มีความเสียสละ ต้องมีความเข้าใจและเอาใจใส่ตัว นร. ทุกคน
แอดมินเพจมีบุญ ฝากข้อคิดไว้เตือนใจนะคะ วันที่ชีวิตไม่ข าดทุน คือ วันที่ทำบุญ และให้อภัย วันที่ชีวิตมีกำไร คือ วันที่ตั้งใจทำความดี
ขอเป็นกำลังใจให้แก่ครู ไ ท ย ทุกท่าน ที่คอยอบรมสั่งสอนพวกเรามาด้วยความหวังดี นร. นี้จะไม่มีวันลืมพระคุณ
แหล่งที่มา : สำเร็จสุข, ยิ้มสย าม
เรียบเรียงโดย เพจมีบุญ
